We kijken terug op 10 te gekke dagen tijdens Dutch Design Week! In onze Embassy of Food waren er op het hoogtepunt zo’n 640 mensen per uur. Van onze bezoekers ontvingen we zeer wisselende reacties van ‘ontzettend macaber’ tot ‘het heeft me echt aan het denken gezet.’, Daarnaast mochten onze bezoekers stemmen op hun favoriete ontwerp. Hier lichten we er een aantal uit!
Bij binnenkomst doken mensen onder een enorme groene, levende bol van microgroenten door . Aan hun oor hing eetontwerper en curator Marije Vogelzang die de deelnemers door de expositie in begeleide. Ze keken door de ogen van de consument, of de producent. Beiden zien dezelfde werken, maar vanuit een ander perspectief. De consument was veruit heet meest populair, met op de laatste zondag ruim 85% van de bezoekers.
Bij binnenkomst hoorden onze bezoekers de volgende tekst:
“Doe je ogen maar even dicht, ik ben je innerlijke stem. Net buiten waren we in 2017. Toen waren er nogal wat dingen aan de hand met ons voedsel. We hadden te maken met obesitas, klimaatverandering, food waste en vleesschandalen. Ook hadden we gezond, vers en kwalitatief goed voedsel. Toen kwam dat heel vanzelfsprekend uit de hele wereld. Ook kwamen er steeds meer creatieve samenwerkingen tussen ontwerpers en boeren. Dat zorgde toen voor een interessante blik op ons voedsel, die gaan we nu bekijken. Ga je mee terug in de tijd, naar 2017?” – Marije Vogelzang’s introductie
Mela van Maria Apud-Bell is een elektronische pil verstopt in een chocolaatje dat de bacteriën in je darmen meet. Via een app krijg je te zien wat voor bacteriën er allemaal aanwezig zijn in je darmen en in welke hoeveelheden, en zo kun je de staat van je gezondheid bepalen. En stel je nu eens voor dat je dan ook nog precies datgene lekker zou vinden wat gezond voor je is? Zou jij een maandelijkse portie bestellen om je gezondheid te monitoren? Bekijk hier de website voor meer achtergrond over het project.
De IJslandse Anna Diljá Sigurðardóttir en Sorrel Madley vragen zich af hoe de toekomst van vis eruitziet. Wat hun betreft onderzoeken we een plantaardige, synthetische vissoort om overbevissing van onze zeeen te voorkomen. Deze vega-vriendelijke vis zou exact dezelfde smaak, textuur en voedingswaarden bevatten als echte vis.
A Future for Fish – Anna Diljá Sigurðardóttir
Carolien Niebling neemt de problemen van overmatige vleesconsumptie voor de beschikbare grondstoffen wereldwijd serieus. Ook denkt ze dat we als mensen moeilijk een stukje vlees kunnen of willen laten staan. Daarom ontwierp zij de future sausage – een reeks verschillende worsten die teruggaan naar de kern van wat een worst is: een ronde vorm met die welbekende vettige, zoute substantie waar we zo van houden. Wat nu als we delen van een worst vervangen door heel andere grondstoffen zoals instecten of appel? Nog steeds is vlees onderdeel van de worst, maar zoals traditioneel bloedworst werd gegeten met appelcompote wordt nu een deel van de worst al gevuld met appel. Slim toch?
The Future Sausage – Carolien Niebling
Totomoxtle van Fernando Laposse is geïnspireerd op de relatie van Mexico en mais, door een nieuw materiaal te ontwikkelen die de natuurlijk, kleurrijke variatie van mais weergeeft. Het proces is eigenlijk simpel: de schillen worden platgemaakt en vastgeplakt waardoor de het product in tegels gesneden kan worden, klaar voor gebruik. Niet alleen is Totomoxtle een nieuw, duurzaam materiaal, Laposse hoopt met zijn project ook meer bewustwording te creëren voor de onzekere toekomst van boeren en de traditionele oogstmethodes in een moderne wereld.